Αρκεί να το πιστέψουμε εμείς για να το πραγματοποιήσουν τα παιδιά μας. Αυτή είναι η ιδέα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας (self-fulfilling prophesies) που μπορεί να εφαρμοστεί τέλεια στη εκπαίδευση, όρος που αποδίδεται στον Robert Merton, 1948.
Κατά την είσοδο στην ξενόγλωσση τάξη η ιδέα που ο καθηγητής πρέπει να έχει κατά νου είναι ότι οι μαθητές του είναι σούπερ ήρωες και μπορούν να καταφέρουν το κάθε τι που θα τους ανατεθεί- ακόμα και αν αυτό είναι στα αγγλικά, τα γαλλικά ή τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα, όπου μαθαίνουν σε μία γλώσσα πέρα από τη μητρική τους. Με αυτόν τον τρόπο «η προφητεία» του δασκάλου θα βγει αληθινή, οι οποία δεν είναι άλλη από την πραγματική πίστη στους μαθητές! Η πορεία προς την εκπλήρωση της προφητείας έχει ως εξής: αρχικά ο δάσκαλος έχει κατά νου την προσδοκία για τον μαθητή, έπειτα ο δάσκαλος δείχνει στο παιδί με τη συμπεριφορά του ότι είναι ικανό να εκπληρώσει το συγκεκριμένο στόχο, ο μαθητής σταδιακά αλλάζει τη συμπεριφορά του προσπαθώντας να εκπληρώσει την προσδοκία του δασκάλου και τελικώς το πετυχαίνει.
Η ψυχολογία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης και επηρεάζει την πορεία των μαθητών. Για αυτό στο χώρο της τάξης όταν οι μαθητές αισθάνονται το κλίμα ασφάλειας, νιώθουν οχυρωμένοι και αναπτύσσουν σχέσεις εμπιστοσύνης ανήκοντας στη δική τους ομάδα. Η συναισθηματική στήριξη θεωρείται απαραίτητη για την προσαρμογή των παιδιών στο πλαίσιο της τάξης και κάθε μαθητής ψάχνει τη δασκάλα των αγγλικών και των γαλλικών και των ελληνικών που θα θέσει υψηλούς στόχους επιτυχίας σε σύνολο τάξης αλλά και εξατομικευμένα. Είναι καλό να έχουμε υπ’ όψιν τις προηγούμενες επιτυχίες του μαθητή μας, το γνωστικό επίπεδο και τους στόχους του για να δημιουργήσουμε ένα ολοκληρωμένο προφίλ ώστε να προσδοκούμε τις κατάλληλες αποδόσεις από τους αντίστοιχους μαθητές. Αυτό είναι το φαινόμενο του Πυγμαλίωνα, όταν οι υψηλές προσδοκίες των δασκάλων οδηγούν στις υψηλές αποδόσεις των μαθητών, R. Rosenthal, L. Jacobson 1968.
Δείχνοντας υπομονή και πίστη στα παιδιά μας εκείνα με το δικό τους τρόπο θα έρθουν και θα ακολουθήσουν τις διδακτικές μας πρακτικές εκπληρώνοντας στο τέλος τη δική μας προσδοκία, τη δική τους επιτυχία!
Παιδιά, είστε υπερήρωες!
R.K. Merton, The self-fulfilling prophecy. Antioch Review, 8 (2) (1948), pp. 193-210,
Rosenthal, L. Jacobson, Pygmalion in the classroom.The Urban Review (1968), pp. 16-20